TEMAT: Polak zjada najwięcej norweskiego łososia

Nie wierz lekarzom zbyt pochopnie...
nie są zainteresowani zdrowiem -bo nie przynosi dochodu.
Cholesterol jest nieistotny jeśli w organizmie nie ma deficytu wody.
O ryby się nie martwię,gdy ludzi zabraknie stada się odbudują.j
Sushi i norweskiego pozostawiam koneserom.

No więc proponuję być konsekwentnym i zrezygnować w ogóle z usług lekarzy a zacząć leczyć się u znachorów i szamanów. To naprawdę, zwłaszcza w przypadku ciężkich chorób, których nikomu nie życzę, byłoby aktem niezwykłej wiary, odwagi i przekonania co do wlasnych poglądów. To dopiero byłoby coś, co wzbudzałoby szacunek innych, także mój - zioła, czysta woda i lewatywa zamiast środków farmakologicznych i chemii.

,,Gdy ludzi zabraknie to stada się odbudują"

To trochę tak jak z tym stwierdzeniem, że skoro po śmierci czeka nas raj, to dlaczego niby nikomu nie spieszy się żeby rychło umrzeć?

Szanując osobiste doświadczenia każdego i pomijając rzeczy oczywiste to powiem tak: wprowadzenie do powszechnego użytku każdego środka farmakologicznego czy metody leczenia poprzedza długi proces związany z ich badaniem, doświadczeniami oraz użyciem na określonej populacji osób chorych. Na tej podstawie uzyskuje się określone wyniki, które podlegają analizie oraz dyskusji fachowców i wówczas na stan wiedzy na dzień dzisiejszy taki lek cz metoda leczenia uznana zostaje za dopuszczalną z naukowego punktu widzenia.
Oczywiście komuś może pomóc woda z cudownego źródła, określone zioła zbierane przy pełni księżyca w noc świętojanską czy kryształki zapisane przez chomeopatę. Tyle, że w przeciwieństwie do tego o czym pisałem wcześniej z naukowego pkt-u widzenia nie wiadomo dlaczego pomogło ani czy komu innemu też pomoże. Więc biorąc to wszystko pod uwagę ja osobiście mam raczej zaufanie do lekarzy i metod leczenia uznanych przez środowisko medyczne.

Dlatego tak ważne jest to aby nie kompromitować nie tylko siebie ale też dyscypliny naukowej którą się reprezentuje. Przy czym przyczyniają się do tego także inni przedstawiciele środowiska naukowego, którzy mlicząco pewne brednie akceptują. Efekt jest niestety taki iż hipotetyczna dyscyplina naukowa zostaje sprowadzona do kategorii kabaretu. To naprawdę przykre.

Rzecz w tym, że osobiste, subiektywne (a także niestety krzywdzące jak można zauważyć) opinie wykluczają obiektywizm. To że się coś wydaje nie oznacza, że tak faktycznie jest w każdym przypadku. Tak to wygląda i to nie tylko w dziedzinie medycyny.