TEMAT: Moje klasyki czyli "Gentle trout"

Odskocznia od łososiowych.
Hairwingowa wersja grey ghosta, podobno z roku około 1945 ale źródło nie pewne.
Muszka sie troszkę w pudełku wygięła :/

Tułów: pomarańczowy jedwab przewinięty srebrnym drutem
skrzydełko:wiewiórka szara naturalna
jeżynka: kogut grizzly

Witam, wracam do łososiowych, na dzisiaj Moonshine.
Muszka pochodząca ze Szkocji a dokładniej rzeki Dee, okolice 1907r.
Materiały
skuwka: srebrna lameta owalna,za lametą żółty jedwab
Ogonek: topping a na nim niebieskie piórko, tutaj kura
skuwka: za ogonkiem zrobiona z promienia strusia
tułów:srebrna lameta przewinięta srebrną lametą owalną, z góry i z dołu pokryta niebieskim piórem tutaj kura, w okolicach połowy muszki skuwka ze strusia i potem czarny jedwab przewinięty czarnym piórem koguta, wszystko zostało wzmocnione lametą owalną.
jeżynka: naturalna perliczka
skrzydełko: biały indyk, w oryginale łabędź.
Uf, to była najbardziej skomplikowana muszka na mojej stronie

Sexy ale chuda jak Miss Głodowa.Ja bym jej dodał kitę 3 cm z różowego marabuta...

Wtedy nie było by to zgodne ze sztuką.

Kol.Noform odrzuć na chwilę swój ortodoksyjny tradycjonalizm,daj się ponieść nowej fali.Pamiętaj,gdyby nie awangardowcy to siedzielibyśmy jeszcze na drzewach.Postęp musi iść. A marabut naprawdę podnosi skuteczność.Zostawmy więc sztukę na rzecz nowatorstwa,którym Twoje muchy też przecież kiedyś były,np.wobec piórka na haku...

Ok ale nie jest to strona ze zwykłymi muszkami do opisywania, tylko do opisywania i pokazywania wzorów jakie były używane dawno temu. Jak chce opisywać wzory to muszą być w 100% zgodne z oryginałem. Jak ktoś chce robić variacje to ja mu nie bronie.
Ale wtedy taka muszka nie nadawała by sie na stronę o klasykach.

alanbelon napisał:
Sprowokowałeś mnie i specjalnie musiałem robić muszkę z którą miałem wieczny problem.

Kolejna mucha na dziś ze Szkocji która udowadnia że klasyki nie tylko prowokują kolorami ale i potrafią falować.

Mucha pochodzi ze Szkocji albo Anglii, powstała w okolicy 1874
Wzór ten nazywa sie "Yellow Eagle".

Materiały
Skuwka: srebrna lameta owalna'
Ogonek: pióro piersiowe bażanta złotego
tułów: w 2/3 żółto/pomarańczowy moher reszta to moher w kolorze fuchsia, tułów przewinięty płaską srebrną lametą, w oryginale była karbowana ale nie miałem takowej :/
jeżynka: w oryginale żółty orzeł ale zastosowałem idealny substytut czyli żółty substytut marabuta który jest substytutem orła
skrzydełko: jasno/ciemne nakrapiane pióro indyka
jeżynka przednia: teal

Kol.Noform b.cenię każdego pasjonata a więc i Ciebie.Serio. Podziwiam szczerze Twój konserwatyzm,ale...wymagam konsekwentności.Rozumiem zatem że łowisz klejonką tonkinową/jak nie to mam jedną do oddania-już nieużywaną/,a na przypony stosujesz...koński włos.To nie złośliwość,ale nie można być trochę konserwatystą,tak jak nie da się być trochę w ciąży.Tym niemniej to jest piękne na swój sposób,że są jeszcze prawdziwi harforldczycy.Pozdrawiam.

Oh sorry Kol.Noform-mea culpa,zapomniałem,że to jest strona o klasykach,a ja tu jątrze.Już się zamykam.

Ale po części masz racje, w niedziele odbieram wędkę DH tonkinową.
Ups zepsułem niespodziankę.

A tak serio bambus jest genialnym materiałem na wędki, mój znajomy robi i powiem że węgiel wypada blado ale jest 1 problem z nimi czyli cena. :/
Chciałbym kupić linkę jedwabną ale po za moim zasięgiem finansowym jest, no i ma - że co 5h łowienia trzeba ją odwrócić ale + jest mniejsza podatność na wiatr oraz wytrzymałość i prezentacja.

To znaczy ja nie ukrywam swojego konserwatyzmu w wędkarstwie, co ciekawe moje poglądy nie wędkarskie są diametralnie inne ale zostawię ten temat.
Klasyki są dla tego ciekawe że odwzorowują naturalny pokarm i niekiedy naprawdę idzie sie zdziwić że szary klasyk potrafi być bardziej skuteczny niż kolorowa brązka z główką.