TEMAT: Projekt: Smartfonowy atlas owadów dla muszkarza

Dzień Dobry,
Zapraszam do przysyłania fotografii owadów z naszych rzek i wód stojących, w celu stworzenia publicznie dostępnego atlasu owadów dla wędkarzy muchowych. Szczegóły w linku na mojej stronie.

Strona nie jest skończona, ale daję link do idei, aby być może ktoś w okresie letnim przyczaił się z obiektywem makro i ustrzelił zdjęcie jakiegoś ładnego owada w dowolnym stadium rozwoju. Proszę o podanie lokalizacji zdjęcia, to przy większej ilości danych, zrobię mapy zasięgu, podobnie jak np. w "Ptakach Europy" Collinsa.


Pozdrawiam serdecznie
Krzysiek

Bardzo dobry pomysł. Zapewne wielu będzie z tego korzystało. Może być tylko problem ze zdjęciami

Dzięki

Cały czas jednak myślę, czy nie wywalić z tej mojej strony tego testowego forum (w tej chwili wyłączone)... mocno głowię, czy jest sens uruchamiać kolejne.

Zjaram trzy paczki fajek przez najbliżesze dni, posiedzę nad kluczami do oznaczania jętek i dam znać...

świetny pomysł Krzysiu:)

Cieszę się , że stopniowo wzrasta liczba osób zainteresowanych tym, co w załozeniu imitują sztuczne muszki (w rzeczywistości nie muszą imitować). Pozwoli to lepiej zrozumieć istotę wedkarstwa muchowego (czytając niektóre relację odnoszę wrażenie, że wędkarze uznają, że ryby odżywiaja sie sztucznymi muszkami, obrotówkami, woblerami, itd. ) i przyjemniej spędzic czas nad wodą. Mam nadzieję, że Krzyskowi starczy sił na kontynuowanie projektu.

Przestrzegam: owadów wodnych nie rozpoznaje sie na podstawie zdjęć. Do tego potrzebny jest klucz naukowy, dobry miskroskop steroskopowy i trochę chęci (umiejętności same przyjdą, gdy są chęci). Odradzam czynienie porównań z atlasem ptaków, ssaków, itp, bo to jest z góry skazane na niepowodzenie , z uwagi na kwestie oznaczenia do gatunku.

Uprzedzam pytania: nie robię zdjęć owadów.

S. Cios napisał:
Dzień Dobry Panie Stanisławie,
Ta Pana przestroga odbija mi się w głowie od paru lat i jest czynnikiem, który wstrzymywał nieco mój zapał do projektu tego rodzaju. Pamiętam jak to Pan kiedyś mówił i cały czas to mam w głowie.

Najwyżej zdjęcia kilku gatunków owadów będą do siebie bliźniaczo podobne, a obok postaram się zamieścić również klucz do oznaczania, na tyle na ile pozwolą dostępne materiały literaturowe. Tak naprawdę nie wiem co mnie czeka. Moim marzeniem jest wypełnienie tego portalu jednolitym i ustandaryzowanym schematem opisu owadów.

Nie ukrywam, że czeka mnie też przeczytanie wszystkich Pana publikacji. Oczywiście w opisach owadów będą odpowiednie cytowania, które będą połączone linkami, do specjalnej strony spisu literatury


Z wyrazami szacunku
Krzysiek

Dodałem subskrypcję na stronie... będą to powiadomienia dla zainteresowanych wędkarzy o rozbudowie portalu, możliwości rejestrowania się, komentowania, tworzenia treści, pojawienia się nowych opisów owadów itp. z częstotliwością ok. raz na 2 do 4 tygodni.

Widzę Krzysiu, że w pewnym sensie chcesz zrobić wycinek tego, co miałby objąć omawiany wcześniej na Forsie społeczny monitoring ekosystemów rzecznych, tj. prosty atlas i klucz jako narzędzie do rozpoznawania gatunków w terenie (na telefon komórkowy) i w Internecie oraz oznaczyć zasięg zgłoszonych owadów na mapie Polski.

Nie rozpisywałem na Forsie szczegółowo swojego projektu, bo nie jest to właściwe miejsce dla szczegółów. W strukturze inwentaryzowanych i śledzonych obiektów były przewidywane także owady. Stanowiłyby one "grupę", którą można by dalej dzielić na podgrupy odpowiadające np. strukturze ewolucyjnego drzewa, regionów kraju, rodzaju wód itd. Jak pamiętasz, bo zapoznałeś się z projektem, podział na dowolne grupy dotyczy także osób, które zajmując się np. danym tematem, tworzą "społeczności" (grupy zainteresowania). Istotą tych społeczności jest m.in. to, że łączą laików, przyrodników amatorów, po wybitnych specjalistów - jak Stanisław Cios w entomologii "wodnej". Pozwala to na prawidłowe rozpoznawanie inwentaryzowanych gatunków i uzupełnia wiedzę członków społeczności - szalenie ważna funkcja edukacyjna, na bazie której może wyrosnąć armia świadomych pasjonatów, obrońców wartości przyrodniczych kraju. Z założenia projekt stanowi wielowarstwową platformę, na której wzajemnie przenikają się obiekty przyrodnicze, ich grupy oraz społeczności z nimi związane. Społeczności te mogą się wzajemnie komunikować, prowadzić dyskusje, a przede wszystkim łączyć dla ratowania polskiej przyrody - największą słabością ruchów ekologicznych jest ich rozdrobnienie, brak wzajemnego zrozumienia i wspólnej płaszczyzny działania; zmiana tego stanu, przy zachowaniu indywidualizmu i samodzielności tych ruchów, jest jednym z głównych celów mojego projektu.

Owady związane ze środowiskiem wodnym, podobnie jak ryby, należą do grupy zwierząt narażonych zarówno na zanieczyszczenia wód (wiele z nich może służyć jako gatunki wskaźnikowe ich jakości), jak i na działania konserwatorskie meliorantów - bagrowanie, umacnianie brzegów, regulacje, itd. Działania te, likwidując zróżnicowanie struktury fizycznej dna (zwykle po regulacji koryta rzeczne ulegają zapiaszczeniu), strefy sedymentacji materii organicznej oraz roślinność rzeczną, doprowadzają do wyginięcia drobnej fauny, a wraz z nią i ryb. Ze względu na ogromną przyrodniczą rolę owadów w obiegu materii i energii oraz z racji tego, że stanowią istotny składnik pokarmu większości gatunków ryb na wszystkich etapach ich rozwoju, powinny być bezwzględnie objęte ochroną siedliskową - jak bowiem można chronić gatunki ryb, likwidując im bazę pokarmową...? Wiedza o owadach wodnych, podobnie jak sprzęt, powinna moim zdaniem stanowić podstawowe wyposażenie współczesnego wędkarza. Bez tej wiedzy, świadomości i postawy ekologicznej możemy zacząć zarzucać przynęty w domowej wannie.

Bezwzględnie Stanisław Cios ma rację, wskazując na specjalistyczny charakter rozpoznawania gatunków owadów, tym bardziej, że jest ich ogromna ilość, a różnice często trudne do wychwycenia, nawet dla specjalisty. Dotyczy to wielu grup roślin, zwierząt (szczególnie drobnych) i grzybów. Nie da się tego przeskoczyć i trzeba się oprzeć nieraz na bardzo wąskiej grupie specjalistów. Osoba Stanisława Ciosa to szczególny przypadek, a jego wiedza to pasja, praca i wiele lat praktyki. Kiedy jego koledzy opijali połowy i objadali się ich rezultatami, on grzebał w pozostawionych wnętrznościach, rozcinał żołądki, badał ich zawartość i zapisywał skrupulatnie wyniki, co czyni zresztą do dziś. Takich osób nigdy nie będzie wielu, więc tym bardziej trzeba szanować ich obecność w naszych szeregach. Swoją drogą już od dłuższego czasu zastanawiam się, jak na Salmon.pl przedstawić godnie wyniki jego prac, zamieszczone w 47 publikacjach "Pstrąga i lipienia"...

Krzysiu, jest jeszcze jeden element, na który chcę Ci zwrócić uwagę. W Twoim projekcie nie widzę biotopu i biologii owadów. Co z rozpoznania gatunków i ich zasięgu na podstawie doniesień, jeśli przejdzie po rzece "bagrownica" i już po "ptokach"...? Co z samego rozpoznania gatunku wynika dla wędkarza muchowego? Przecież łowi się na te same imitacje owadów od lat - powstały standardy, całe atlasy klasycznych much i ich wariacje. Przy niuansach międzygatunkowych nie species ma znaczenie dla wyboru czy konstrukcji sztucznej muchy lecz genus. Zresztą, łowimy często i skutecznie na ideę, a nie ścisłe odwzorowanie naturalnego pokarmu ryb. A żeby dobrze łowić na muchę trzeba umieć obserwować, a jadąc nad wodę mieć pojęcie o tym, co może nad nią latać...

Broń Boże nie chcę Cię zniechęcać, ale może warto zacząć iść razem...? Może zacznij robić atlas na androida, wykorzystując materiały dostępne w Internecie na licencji niekomercyjnej, nadesłane przez kolegów lub pozyskane od specjalistów, których jest trochę w kraju i za granicą, a który wykorzysta się później także do mojego pomysłu?
Nawiasem, projektu społecznego ekomonitoringu sam nie ogarnę - jest w nim miejsce dla wielu samodzielnie myślących, twórczych osób. Serdecznie zapraszam.

Janusz,
Bawiłem się ostatnio z Google Maps API i szczerze mówiąc, jeszcze wiele zabawy przede mną o ile w ogóle jest to w sensie technicznym do zrobienia społecznie przez jedną osobę. Wcale to nie jest takie proste w połączeniu z całym systemem.

Co do systemu społecznościowego, nie odważę się go wdrażać z kimś do spółki, zanim nie przetestuję działania pewnych rzeczy na swoim portalu samodzielnie.

O atlasach (kluczach) do rozpoznawania myślałem już od dawna, nie tylko o owadach ale także o ptakach i innych.

Oprócz mnie jest dwóch świetnych programistów, w tym specjalista Google. Robiłem z nimi duże projekty i mam rozeznanie co do możliwości swoich przyjaciół oraz ich zaangażowania. Problem to aplikacja, wielkość baz danych i ich utrzymanie. Tak dużych projektów nie powinno się robić bez wsparcia finansowego i możliwości ich utrzymania. Warunkiem ich powodzenia jest też odpowiednia reklama. O to się obecnie staramy, zachęcając różne osoby do współpracy na wielu polach związanych z projektem.

Krzysiu, ja nic Ci nie zarzucam. Zwracam tylko uwagę, że Twój pomysł pokrywa się z innym projektem. W związku z tym można pomyśleć o współpracy i to proponuję. Z wykształcenia i zamiłowania jestem przyrodnikiem i znam się trochę na zagadnieniach biologicznych, co raczej jest niezbędne przy problemach związanych z rozpoznawaniem i systematyką organizmów...