TEMAT: Jak ścieki trafiają do Drawy w Drawieńskim Parku Narodowym

Sami zobaczcie.

uwaga.tvn.pl/reportaze,2671,n/chcial-chr...waga-tvn,286511.html

...i teraz Kolega co chciał dobrze i ujawnił "układy" będzie pozywany i ciągany po sądach. Ale jakby co, to Państwo oczekuję żeby społeczeństwo reagowało..

DPN to legenda. Tysiące kajaków, niby limity są, ale nikt nie kontroluje stanu rzeczy. Ryb mniej, niż w jakiejkolwiek innej rzece, nie będącej w narodowym parku. Kontroli żadnych, przez lata praktycznie nie miałem. Miejscowi, walą prądem, rzekę główną i dopływy. Tam się dzieją cuda na kiju. Znam te tereny od 30 lat. Mam znajomych co mieszkają od lat na terenie parku, to po prostu strach co się tam wyprawia. Dniówka łowienia w Drawie 8 zł, tak sobie park wycenia swoje rybne wody. Teraz program unijny robią na grube bańki, tarliska, przepławki, wsiedlanie roślin, ryby będzie po grubości z tego na bank jestem pewien. A rzeka piękna za każdym razem jak odwiedzam to nie mogę nadziwić. Brawo dla gościa, że się postawił.

Takie dzialania sa prowadzone szumnie od momentu kiedy park powstał w 1990r..
A rzeczywistość taka ,ze z roku na rok ryb jest coraz mniej.
Płociczna ,ktora od 29 lat jest wyłaczona dla wedkarzy jest pustynia.Poza woda w tej rzece nie ma nic!

Można powiedzieć, że pochodzę z Drawna. Mieszkałem tam z rodzicami przez ponad 20 lat - od "świadomego" dzieciństwa do ohajtania się, teraz już na swoim... Drawą szczyciłem się zawsze, kocham tą rzekę. Kilka pstrągów udało się tam złowić, ale rzeczywiście w porównaniu z innymi pomorskimi rzekami, które poznałem później, Drawa wypada blado. Może kabanów nie nałowiłem ani tam, ani nigdzie indziej, ale znacznie łatwiej spotkać jakiegokolwiek pstrąga gdzie indziej, niż na odcinku parkowym. Zawsze zwalałem to na karb kajaków, bo łowiłem tylko w sezonie kajakowym, jak ich na wodzie było od groma. Nie miałem pojęcia, że takie mecyje się tam wyprawiają. Od zawsze byłem przekonany, że komu jak komu, ale parkowcom na pewno zależy na ochronie rzeki...

W każdym razie szkoda mi człowieka, o którym był program, bo znam go osobiście. Nieraz wypożyczałem od niego jedyneczkę z fartuchem, żeby sobie polatać po rzece, i nieraz dawał mi swój osobisty egzemplarz, jak inne miał rozdane. Ma u mnie ogromny szacunek, że zdecydował się to ujawnić.