TEMAT: W krainie pstrąga i lipienia... stałe miejsce linków Hrabiego

Które rozporządzenie ministra środowiska, uznało te gatunki za chronione częściowo?

Ok znalazłem, DZIENNIK USTAW
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 7 października 2014 r.
Poz. 1348
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ŚRODOWISKA1)
z dnia 6 października 2014 r.

Hrabia napisał:
Wnioskuje na podstawie własnych obserwacji oraz doświadczeń z pracy.

Mam nieodparte wrażenie, graniczące z pewnością, że szacowanie liczebności poszczególnych gatunków ryb Bałtyku obraca się w kategoriach konfabulacji. Szczególnie tych nie ujętych w kwotach połowowych. Póki co bezskutecznie szukam wyników jakichkolwiek badan kontrolnych.

Dlatego uznaję za słuszne dmuchanie na zimne wobec gatunków rodzimych i być może na wyrost lansowanie wrażenia, zagrożenia ich dalszym losem w naszym morzu. Może lepiej tak, niż obudzić się z ręką w nocniku jak w przypadku PZW, mając na myśli łososiowate oraz stan pomorskich rzek ...

hi tower napisał:
Mając na uwadze powyższe co napisałem, może jakieś wyniki badań i dalej przesłanki do zaliczenia tych gatunków do kategorii - ochrona cześciowa ?

Można oczywiście w miejsce badan kontrolnych liczebności, założyć starszą interpretację zawartą chyba w Rozporządzeniu Ministra Środowiska (chyba z 2004 roku) czyli powód zaliczenia tych gatunków do kategorii - ochrona częściowa, opisany jako odtwarzanie siedlisk. Na tej podstawie dokonując oceny obecnego stanu naszych wód przybrzeżnych Bałtyku, podjąć decyzję czy ryby te nadal chronić, zakładając ich ewentualny potencjał ekspansji populacji i wyniki badań z wnioskiem siedlisko odtworzone.

Panie Arturze, w zależności od pory roku może Pan spotkać ogromne skupiska wskazanych ryb, zwłaszcza w Zatoce Puckiej. Niemniej uprzedzając Pańskie pytanie, obecnie nie znam żadnych badań na temat liczebności populacji ani wężynki, ani igliczni. Potwierdzam również słowa hi tower'a o dużej liczebności wspomnianych gatunków w całym akwenie Zatoki Puckiej. Oczywiście zdarzały się masowe notowania w środowisku zupełnie nie przystającym do behawioralnych przystosowań - jednak było to związane z prądami morskimi i sztormami. Pozdrawiam

Wprawdzie oba gatunki nie są wskaźnikowymi w metodyce badań w ramach Programu Monitoringu Morza Bałtyckiego (BMP – Baltic Monitoring Programme) ale wskazywana przez Was ich liczebność ( z pominięciem badań kontrolnych ) z pewnością cieszy i może być symptomem odtworzenia ich siedlisk. Mam na uwadze szczególnie stan Zatoki Puckiej a same opisywane gatunki widocznie nie są tak podatne na niekorzystne zmiany, które dotykają wody Bałtyku w ogólnym znaczeniu, czyli wysłodzenie i niedobory tlenowe.

Dobrym miejscem by spotkać te "sznurówki" jest plaża w Helu od strony zatoki, szczególnie w miejscu przy porcie wojennym. Dzieciaki kapiąc się łapią je w ręce gdy zorientują się że to nie dryfujące kawałki morskich traw.

Ech z wielką przyjemnością wybrałbym się do Helu odwiedzić stare " śmieci" ale jakoś od lat mi nie po drodze. Tylko jak kiedyś Kolega pisał, wędkarsko, chyba już nie bardzo jest na co liczyć

Czasy sporych okoni łowionych praktycznie wszędzie czy dorszy łowionych z mola już dawno minęły, fląder też jakby mniej a o węgorzycach można zapomnieć.