TEMAT: Lipienie 2024

No tak to jest, że w temacie lipieni to już od kilku ładnych lat mam niewiele do pisania. Rybek tych u mnie mało, jakoś mniej czasu jesienią, no i trudniej z pogodą się wstrzelić pod idealne warunki do muchowania. Czasem jednak się uda i sezon lipieniowy otworzyłem pod koniec października. Woda po powodzi już dawno opadła do bardzo niskiego stanu, ale wygląda sporo inaczej. Nowe zwaliska, nie które zabrało. Przeszedłem krótki odcinek, ale widać obraz wielkiej wody. Z rybkami nie było za wesoło, bo ledwie dwa małe pstrążki i dwa tegoroczne lipionki. Z początku woda było lekko trącona z powodu pracy MEW i z czasem sporo się wyklarowała. Liczyłem na powierzchniowe żerowanie, ale niestety nie zaobserwowałem oczek. Może jeszcze w tym roku gdzieś tam pojadę, ale parcia nie ma.

Niestety, ale z lipieniem jest z każdym rokiem coraz gorzej. Staram się zaglądać na rzeki Pomorza gdy tylko mam możliwość, w tym roku byłem na początku sezonu trociowego, oraz na jego końcu. Próbowałem połowić lipienie w dorzeczu Słupi oraz Łupawie. Mam wrażenie poparte doznaniami organoleptycznymi, że w fermach tuczu tęczaka interes kwitnie, bo woda poniżej tych miejsc śmierdzi na wielu kilometrach, co jeszcze kilka lat temu nie miało miejsca. Niestety, wycofują się wg moich obserwacji lipienie z takich obszarów, pstrągów nie jest przy tym więcej, a jedynie porównywalne ilości. Smutne, że tak piękna ryba nie ma warunków do normalnego życia, a zyski z niszczenia rzeki czerpie tylko jedna strona, koszty ponosi środowisko oraz my, wędkarze.

Zarówno na Łupawie jak i dopływach Słupi lipieni złowiłem w tym roku wyraźnie mniej niż w latach poprzednich, a i wielkością nie zachwycały - największy miał 35 cm. Nie trafiłem na rójkę, więc dominowało żerowanie spod powierzchni, ale kilka na suchara też się udało skusić, co podwójnie mnie cieszyło. Suchar na który brały to był dość duży chrust, małe wtedy były kompletnie ignorowane.