TEMAT: TROCIE W MORZU mucha i spining 2014

Piotrek z brzegu, do belly nadal nie mam płetw
Darku po zeszłotygodniowej wyprawie na duńskie mon to za ryba z polskiego piaskowego wybrzeża liczy się nie razy dwa tylko razy sto hehe

Masz rację. Na MON jadę "po trupach" na jesień.
Mon- Łowiliście na rafach w Busene Have?

Dzień dobry
No i nareszcie nad wodą, jakże dziś spokojną i... ciepłą. W okolice orłowskiego klifu dotarłem o 5:00, natrafiwszy na łabędzią kondensację.



Okazało się, że nie byłem pierwszy. Podczas pobytu naliczyłem trzech spinningistów (jeden z daleka, ucięliśmy sobie dłuższą pogawędkę) i muszkarza. Raz poczułem coś, co mogłoby być braniem - ale nawet włosa z głowy bym sobie za to obciąć nie dał. Zwłaszcza że z tym słabiej, niż z rybami.



Powyższa fotka z dedykacją dla kolegi D. Bo tak.
Krótko po wschodzie słońce zaczęło operować tak, że zrobił się zwyczajny skwar. Po 11:00 musiałem się zbierać, niestety...



Kormorany wpadły na ten sam pomysł. Uroczy poranek, choć gdzieś za plecami jakaś myśl gdakała mi, że koniec spotkań z trocią z plaży bliski... Się zobaczy.

Dzisiaj chciałem połowić pierwszy raz po dłuższej przerwie, lecz Neptun nie chciał mnie wpuścić na pierwsze wypłycenie, skutecznie zalewając mnie kilkoma ,,bałwankami'', skruszony wróciłem do auta, może jutro się uda?

A u nas było tak. Dwóch Warszawiaków.
Wielki Piątek wyjazd z Warszawy 2:30 kierunek Gdańsk, przyjazd 6:30 łowienie do 11:30 przerwa i od 16:30 do zmroku (20:30).
Trzy ryby 50+, dwie rozgięte kotwice na czymś większym po kilkusekundowej walce, oraz dwa palczaki. W godzinach żerowania dużo wyskakujących tubisów.
W sumie 5 kontaktów z czymś sensownym i dwa z bezsensownym. Ryba w morzu jest.

Kolejny wyjazd już po jutrze...

Dobry wieczór
Ryb nie było. Żadnych wędkarzy także (prócz mnie, ma się rozumieć - jak mawiał Prosiak, ten od Misia Uszatka). Było zielsko, jakże zielone w swej obfitości. To te mniej pomyślne wieści.
A te bardziej? Były fale, lecz głównie bez wiatru, który co jakiś czas budził się niezdecydowany, czy dąć z południa, czy dmuchać od północy...



Zaliczyłem swój rekord długości rzutu - nie przesadzę, jeśli to było jakieś 130 metrów. Coś pięknego, tak patrzeć jak wobler leci, i leci - prawie jak Adam Małysz. Prawie. Ale wylądował elegancko.
A gdy tak siedziałem na uschniętej gałęzi paląc faję, to zacząłem rozmyślać o rybakach, którzy w gorszą pogodę wypływają nie dla przyjemności, lecz by rachunki opłacić lub dzieciom kupić nowe buty.
C'est la vie...
A wszystkim - którzy będą nad wodą jutro, pojutrze lub w niedzielę - życzę więcej ryb, niż słów...
Najszczerzej.

Byłem dzisiaj rano ponurkować na górkach zachodnich, ładna pogoda, spokojnie morze, kilku łowiących z brzegu/brodzących, kilka łódek trollingowych i główny dzisiejszy gracz: ZAKWIT glonów.

Woda do kolan wydaje się ok, ale jak tylko się w niej zanurzy to od razu widać problem, a raczej nie widać, bo widoczność tylko na pół metra. Popłynąłem jakieś 100 metrów za pierwszą boję, ta czarno/żółta i sytuacja się nie zmieniła. Możliwe, że na dnie było lepiej, ale nie kręci mnie schodzenie pod wodę, jak kompletnie nic nie widać, nawet koniec ręki się rozmazuje.

Z akwarystyki wynika, że zakwit pochłania dość spore ilości tlenu i żerowanie ryb ustaje, nie wiem jak jest w naturalnym środowisku, ale spodziewam się, że podobnie i ryby odpływają w rejony lepiej natlenione, a trocie preferują dobrze natlenioną wodę z tego co wiem.

Dzisiaj było pięknie. Fale wyższe ode mnie nie chciały żebym w ogóle zarzucił. Co piątą jednak się udawało ale zamiast kręcić korbką próbowałem je przeskoczyć... Choćby głową
Dziś Posejdon wygrał

Dobry wieczór
Temperatura powietrza spadła, woda ochłodziła się także. Dziś przymrozek, dachy białe... To mogło mieć jeden tylko skutek, który się w mym łbie zalęgnął w postaci jakże pięknej idei. Zalęgnął? Eksplodował!
Jest szansa na spotkanie z Jej Wysokością i nie wolno jej zmarnować.



Wiosenny przerywnik powyżej. To jabłoń. Uwijających się trzmieli nie widać, a szkoda, bo śliczne, dorodne...
Morze zastałem lekko wzburzone mym przybyciem. Zieleniny mnóstwo, a mimo to woda całkiem (albo i bardzo) przejrzysta. Kormorany blisko brzegu, drobnica też - dwa cierniki dziabnąłem za płetwy. Ucieszyłem się, że oba wróciły do wody w świetnej kondycji.



Na pierwszym planie ciernikowy killer...
Po którymś tam rzucie zmieniam przynętę. Po drugim rzucie czuję walnięcie, jakby mi kto sztachetą w blachę przywalił. Przyspieszam, zatrzymuję i... Bździągw! Jest. Ale jakaś taka... Inna?
I wtedy się pokazuje - to bałtycka barakuda!
Walcząc zaciekle (naprawdę zapiekle) zbliżyła się ku brzegowi.



Błyskawicznie skróciłem cierpienia tej pięknej, walecznej rybie, jako że była tak zahaczona, że i tak by nie przeżyła. Gwoli ścisłości: nie tłumaczę się tu przed nikim. Poza sobą.
A w tej chwili rozmyślam, czy tej wiosny dane mi będzie spotkać jeszcze choć raz najpiękniejszą z ryb żeńskiego rodzaju...
...

Pomiędzy belonkami trafiło się sreberko 57 cm. Warto jeszcze zapolować na trotkę

www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/3c8544403601430d.html