TEMAT: dziwny stan

No Igo to pojechałeś po rajtuzach...
Nic się nie przejmuj - przejdzie CI.
Pamiętaj, że w maju mamy łowić pstrągale - troche czasu masz na pozbieranie się

Igo napisał:BINGO!!! Grzeszysz i to bardzo

Witam

Igo, brakuje ci fajnego wyjazdu z kumplami:) Na pocieszenie podsyłam filmik, jeśli to cię nie ruszy to już nie wiem:laugh:



Pozdrawiam
Adrian

No to i ja podzielę się refleksją dotyczącą tzw."dziwnego stanu"- wędkując od dziecka.
Kiedyś cieszył mnie każdy wyjazd nad wodę czy to było jezioro czy rzeka.Nigdy nie jechałem na ryby-"po ryby",bo uwielbiam samo przebywanie nad wodą i obcowanie z przyrodą.Wielu moich kolegów łowiło i do dziś łowi tylko dlatego,żeby coś złowić-ale to ich sprawa.
Poświęcałem wędkarstwu cały wolny czas i zawsze przed dzień wyjazdu nie mogłem spać czekając żeby już jechać.
Kiedy zakochałem się w rzeczkach i pstrągowaniu byłem w euforii nie do opisania.Co roku jeździłem na te same rzeczki,ale odkrywałem też nowe-co do dziś robię.
Wtedy jeszcze na "moich" rzeczkach wszędzie było dużo pstrągów.Minęło kilka lat,a rzeczki stawały się co raz bardziej puste-i wtedy popadłem w stan niechęci do wyjazdów.
Wtedy odkryłem nową pasję czyli fotografowanie rzeczek,wodospadów i starych młynów.I na nowo zacząłem odczuwać euforię na każdy wyjazd.
W tej chwili mam już tysiące fotek "swoich" rzeczek o każdej porze roku i nadal czuję parcie na odkrywanie nowych niekoniecznie pstrągowych.Ale staram się jeździć tam gdzie pstrągi są,albo nie wiadomo czy są!
Często koledzy z którymi jeżdżę szybko rozkładają wędki i lecą nad wodę jak w jakimś transie.A ja spokojnie uzbrajam wędkę,biorę aparat na szyję i spokojnie idę ciesząc się widokami i łowieniem!!!
Przy okazji wspomnę,że od 3 lat jestem w związku ze wspaniałą kobietą-"PLISZKA"-która poznała moją pasję i często ONA motywuje mnie do wyjazdów-bo ja już jestem "stary pierdziel" i często mi się nie chce!
Jak ktoś nie czytał starego wątku-"Kobieta pstrągarza" to zapraszam do przeczytania!!!

I ja jestem w tym "dziwnym stanie".Od czterech lat jestem w UK a chyba tylko ze 3 albo 4 razy bylem na rybach.Dookola kilka rzek i zbiornikow pelne ryb,nad wschodnie wybrzeze mam 1,5h jazdy a na zachodnie 2h.Gdy przychodzi weekend to spojrze na muchy,wedke i siadam na kanapie-tak wyglada moje wedkowanie.Ale gdy jestem w Polsce to sie nie rozstaje z kijaszkiem.Doslownie polowe urlopu spedzam nad woda,mimio ze o rybe we Wdzie trudno.Zlowie lipka,klenika-radocha .Wracam do UK i siadam na kanapie....

Jest coś takiego , dopadało mnie też kilkakrotnie. Czasemm przerwy trwały po kilka lat, zmieniałem wtedy hobby na np. akwarystyka, audiofilstwo, strzelectwo pneumatyczne, życie dyskotekowo-klubowe itd.
Ale zawsze podstawowe hobby (od połowy lat 60' ) - WRACAŁO.
Aktualnie od jesieni też mnie coś takiego dopada - kilka wieczornych Żywców + Internet , i cały jestem HAPPY !

Miałem takie trzaski Igo w 2006 roku i też nie potrafię tego wytłumaczyć po prostu nie chciało mi się jeździć na Trocie i ogólnie wędkować, brak czasu nauka może to mnie tak przytłoczyło ale wiem o co ci chodzi bo też to przeżyłem. Nawet karty miałem nie wykupywać ale przeszło mi na szczęście heh.

Pozdrawiam

Karol

Witaj Igo.Przerabiałem to.Swoje trociowanie zaczynałem pod koniec lat 80 i to wlasnie na Słupi.Mam sentyment do tej rzeki chociaz daleko(ok.400 km)pierwsze lata tylko słupia i przyszło owe zwatpienie.Rozwiazaniem była nowa rzeka,wiec moze i w Twoim przypadku sie sprawdzi.Jedz nad nowa wode tam gdzie jeszcze nie byles mysle ze pomoze.pozdrawiam

Igo
Kup sobie wiatrówkę, postrzelaj do kapsli.
Załóż akwarium z pyszczakami.
Sklej model żaglowca.

A wędkowanie Ci wróci, nawet nie będziesz wiedział kiedy i to ze zdwojoną siłą.
Jak widzisz każdy to miał, jesteś normalny!!!

Orzesz w mordę ale dobry filmik , przez chwilę zacząłem się pakować na ryby, oczywiście w myślach...ale naprawdę pobudzający ten film, rzekłbym idealny, dlatego obejrzę go jeszcze raz i jeszcze, aż zimowa deprecha odpłynie tak szybko jak zerwany łosoś

Fireman napisał:
Filmik jest naprawdę "zajebisty", ale niestety "surrealistyczny" na warunki kraju w którym żyjemy - Polski. Ale zawsze można mieć cel życia - w takich dziewiczych wodach połowić !