TEMAT: Dawnych Wspomnień Czar

Wspomnę jeszcze o dojazdach.
W latach 80tych jeździłem pociągami z Gorzowa do Santoka na Noteć i w stronę Kostrzyna na szczupaki.Najwcześniejszy pociąg był wtedy 3.15-idealnie żeby być o świcie nad wodą.Kiedy zaczynałem przygodę z rzeczkami i pstrągami to jeszcze jakieś dojazdy były do małych miejscowości i wiosek.Oczywiście też potem trzeba było iść kilka kilometrów i wrócić-ale zawsze jakieś połączenia były.Teraz jest masakra gdziekolwiek w dzicz pojechać.Zostało kilka głównych połączeń i to często z kilkoma przesiadkami.Albo godziny kursowania takie,że nie ma sensu jechać.Niestety,tylko auto!Zaje nostalgia mnie ogarnia jak pomyśle o tamtych czasach,wyprawach i rybach jakie wtedy były!!!

Można nadal tak jeździć. Ja nie ma samochodu i tak jeżdze od 10-15 lat na pstrągowe rzeczki:), aczkolwiek daje sobie limit dojazdu i dojścia, aby to miał sens. Jazda pociagiem max w jedną stronę 3 godziny, a limit przejścia w jedną stronę max 8-10km. Przyjemność złowienia pstraga po takiej wyprawie nie da się opisać

ach jak sobie pomyślę, że kiedyś był na to czas,
a teraz mam samochód i na nic czasu

ale czytając wasze wspomnienia postanawiam sobie
od poniedziałku odwiedzam moje sentymentalne miejsca na pomorzu:)
3 dni na początek raz się żyje..

i pojadę nawet nad Wdę w okolice gdzie tworzy się kanał Wdy
tam nie byłem już 20 lat, ciekawe jak się zmieniło, czy czas mocno naruszył moje miejsca z dawnych lat:)

jak ktoś tam czasem łowi to proszę wieści na priv

.....

To, co było inne wcześniej to podejście do sensu łowienia pstragow.Kontakt z dzika rzeką, poszukiwanie odcinków lub rzek na ktorych nawet w niedzielę bedziesz miał rzeke dla siebie i w końcu główny cel polowanie na pstraga 50+ to sedno tej zabawy. Z drugiej strony zlowienie nawwet malucha w odkrytej przez siebie wodzie na n-tej wyprawie daje nadzieję. Jeśli jest mały to może uchwał się też ten wielki - Król Rzeki. Jak widzę to takie pstragarstwo jest już na wymarciu. Liczy się wynik i ilosc przerzuconych rybek, emocje związane z wyprawą nie są już tak wazne dla młodych łowców. Aby przekonać się o tym wystarczy przejzec prasę wedkarska. Co tam znajdziemy:opisy lowisk,ifo o sprzecie,porady,reklamy.A gdzie opowiadania wedkarskie? Nie ma bo i po co? W starych WW znajdowaliśmy fantastyczne opisy zmagan z rzeką. Jeśli ktoś chce to mogę pożyczyć lekturę obowiazkowa kazdego pstragaza,,Lorbasy i fikoty z ukochanej rzeki,,

Moim przedszkolem i studiami było dorzecze Gwdy i Płytnica. Biegliśmy po okolicznych rzeczkach, szukalismy kabanów w Gwdzie , ale kwintesencją takich wyjazdów bywały długie nocne rozmowy w małej kuchni , jakoś tak w piwnicy w schronisku wędkarskim ( wtedy ) w Płytnicy.
I jeszcze jedna fajna sprawa.Wiecie dlaczego latało sie nad rzekę jeszcze przed świtem??????
Żeby znależć sie na swoim ulubionym odcinku rzeki jako pierwszy , świadomość , że nikt przed tobą nie podeptał miejscówek była rarytasem!!

@Grel, ja właśnie te opowiadania najbardziej zapamiętałem ze starych WW. Na pamięć prawie znałem opowiadanie - o pstrągach i odkrywaniu nowych rzeczek właśnie - Lecha Zaluskiego (przepraszam jeśli pomyliłem coś w nazwisku) pt "Wspomnienie" zamieszczone o ile się nie mylę w numerze 4/88 WW. To opowiadanie to kwintesencja "choroby czerwonych krop". Co prawda opowiadanie wieńczyło zdjęcie pokotu dwóch pięćdziesiątaków i 47,5cm (tak! pamiętam to doskonale) to jednak były nieco inne czasy. Jak ktoś ma ten numer to chętnie przyjmę skan na mail bo się całej prasy swego czasu pozbyłem.

Swojego czasu miałem pełne roczniki z lat 80-tych i kolejnych leżały u rodziców, były skarbnicą wiedzy na której bazowałem i nabierałem doświadczenia. Teraz już tych czasopism nie mam, pozostały mi tylko niektóre artykuły i receptury much z fotkami w segregatorze. W tamtych czasach nie było internetu i tylko z gazet można było coś podejrzeć jak inni robią np. muchy. Na każdy miesięcznik czekało się z niecierpliwością. Pozdrawiam.

Znalazłem zarówno numer z okładką dla garneli jak i numer od którego okładka jest nieco wyżej ale żeby nie robić bałaganu wklejam najpierw artykuł .

jako przerywnik pozwolę sobie wkleić mój pierwszy kręcioł muchowy /teraz służy jako magazyn/ i "nową" linkę muchową made in Czechoslowakia kupiłem wówczas kilka ta się zapodziała i uchowała się w orginalnym opakowaniu.Nawiązując do tematy trwałości linek muchowych na Libelli na okres zimowy nawinięty jest Cortland 333 ht mający z dwadzieścia lat w zupełnie dobrej kondycji.

ps, mam roczniki WW od pażdziernika 1972 roku i zawsze mogę oczywiście skany przesłać też na maila.

Rany, pamietam ten artykul. Czytalem go iles tam x razy. Byl dla mnie niczym lektura obowiazkowa, mial w sobie tyle magi, budzil fascynacje pstragowymi ciurkami.. Teraz zes mnie dopiero trafil Tadeusz. Mega wielkie dzieki za ten artykul! Czechoslowacka zielona, tonaca linke a jakze tez posiadalem, naturalnie na kolowrotku Libelli Byl jeszcze taki artykul "Historia pewnego strumienia" , ale z jakich lat to juz nie pamietam, no i ten o Bielskiej Strudze o ktory juz kiedys pytalem i M.Trojanowskiego "Na bagnie" z jego zyciowka, potokiem 3.60 na bagnach rzeczki M. powyzej R. , zgloszonej do rekordow WW jako potok z rzeczki P., pod S.

Niezła historia Polskiego wędkarstwa. Co kilka lat robię przegląd całości. Wiele artykułów czyta się z takim samym napięciem jak za pierwszym razem