TEMAT: Pstrąg Tęczowy w Polsce

zeby dalej nie zasmiecac watku Polowy 2010 proponuje przeniesc ciekawie rozwijajaca sie dyskusje tutaj. jest kilka intrygujacych mnie zagadnien zwiazanych z ta rybka.

- interesuje mi czy ktorys z kolegow ma jakas wiedze dlaczego teczaki wprowadzone do naszych rzek nie podejmuja lub maja nieefektywne tarlo natomiast podobno w niektorych rzekach balkanskich rozmnazaja sie naturalnie. czy jest to wynikiem rodzaju (populacji) ktora zarybiano i u nas np. wprowadzono ryby z innego klimatycznie rejonu ameryki? czy moze rasy hodowlane sa juz tak zdegenerowane ze nie potrafia sie naturalnie rozmnozyc?

- czy mozliwe ze zarybienia odowiednia rasa dziko zyjaca z ameryki przynioslo by efekt samo rozmnazajacej sie populacji tylko czy nam wedkarza na tym zalezy czy lepiej traktowac ta waleczna rybe na zasadzie put&take.

- no i kolejna intrygujaca rzecz czyli co sie dzieje z teczakami ktore wpuszczal uniwerek do zatoki? slyszalem plotki ze wiecej ich sie lowi na srodkowym wybrzezu niz u nas w zatoce. moze jak by ryby byly wpuszczane do rzeki a nie do zatoki to by wykazywaly wieksza tendencje do trzymania sie wod zatokowych. bo jesli te ryby wyemigrowuja to podwaza to sens tych zerybien w kontekscie ograniczania populacji ryb ciernikowatych w zatoce.

O ile mi wiadomo względy klimatyczne mają decydujący wpływ na brak efektywności tarła tęczaków na wolności. Nie w tym czasie co trza są odpowiednie pory roku. ( oczywiście może to nie jedyny powód)
Swego czasu było dość sporo wpuszczane do polskich rzek tej ryby. Ale okazało się że ma dużą tendencję do szybkiego spływania w dół. I więcej pożytku mieli z tych zarybień rybacy w Bałtyku niż wędkarze.
Jednak jest całkiem sporo wód w których spokojnie może być uzupełnieniem pogłowia ryb. I brak efektów w tarle może być atutem nie przeszkodą. W prosty sposób ( ilość zarybień) można regulowanie pogłowie ryby. Bez obawy że opanuje akweny i będzie za dużą konkurencją dla rodzimych gatunków.
I sama rybka wędkarsko jest w porządku. Waleczna bardzo , a i jak pobędzie na wolności smakowo nic jej nie brakuje.
To tak w skrócie co myślę o sprawie.
pozdro

Kilka lat temu ukazał się w jednej z gazet wędkarskich (zapewne w WŚ bo inne raczej mi w ręce nie wpadają) artykuł na temat zdolności pstrąga tęczowego do odbycia tarła w polskich rzekach i jego koegzystencji z pstrągiem potokowym. Z tego co pamiętam, tarło może być efektywne, jeżeli spełnione są konkretne warunki (niestety nie pamiętam juz dokładnie jakie). Wiem, że chodziło między innymi o temperaturę. Tęczak na 100% odbywa tarło w naszych wodach - z reguły jednak jest ono bezowocne. Sam znam wyjątek od takiej reguły - rzekę, w której tarło tęczaka jest efektywne (co prawda nie w Polsce a w Niemczech, ale jeżeli tam to czemu nie i u nas?)

tez slyszalem o paru wyjatkach np. podobno w czechach tez jest taka rzeczka. tylko jesli chodzi o warunki abiotyczne potrzebne do skutecznego tarla to wynik rzystosowania danego gat. czy nawet populacji. dlatego zastanawia mnie czy jest to wynikiem zarybiana naszych rzek materialem z zupelnie innego klimatycznie rejonu czy zarybiano nasze wody juz rasami hodowlanymi ktore prawdopodobnie sa genetycznie wypaczone?

Względy klimatyczne chyba nie są przeszkodą w skutecznym rozmnażaniu się pstrąga tęczowego, przecież w swojej pierwotnej ojczyźnie tj. na obszarze północno-zachodnich stanów USA i południowo-zachodniej części Kanady zasiedla on również rzeki i strumienie których temperatura wody jest bardzo niska. Tęczaka introdukowano także np. w niektóre potoki górskie np. w Appalachach i Górach Skalistych i tam również naturalnie się rozmnaża. Może przyczyną jest odmienny skład chemiczny wody lub nawet aberracje genetyczne europejskiej populacji, która jest sztucznie rozmnażana od 200 lat i chyba nie jest już zasilana kodem genetycznym pierwotnej populacji amerykańskiej. Kwestia rozmnażania się pstrąga tęczowego w naszych wodach jest zdecydowanie ciekawa i szkoda ze nasi rodzimi ichtiolodzy nie zajmującą się nią bardziej wnikliwie.

Do Europy sprowadzono dwie formy pstrąga tęczowego.
Jedną z nich jest forma wędrowna „Salmo shasta gairdneri”, druga to forma osiadła „Salmo gairdneri irideus”, z której wywodzą się szczepy przeznaczone do hodowli stawowej.
Odmiany europejskie w wyniku zmiany warunków środowiskowych i pomieszania gatunków zatraciły zdolność do wycierania się w naturze.
Ryby o niezmienionym genotypie wycierają się skutecznie w niektórych rzekach m.in. w Austrii i Jugosławii. Również w Polsce w latach sześćdziesiątych stwierdzono rozmnażanie się tęczaków w Żebrówce, Dłubni i górnej Pilicy.

źródło: Tęczowy wędrowiec
Robert Tracz
www.club-trout.pl/opowiadania-i-felieton...e/teczowy-wedrowiec/

Pstrąga tęczowego jako rybę sportową i hodowlaną zaczęto sprowadzać w ostatnim kwartale XIX wieku w różne rejony świata; najpierw z Kalifornii na zachód do stanu Nowy Jork (1875 r.), później do Japonii (1877 r.), Niemiec (1882 r.), Nowej Zelandii (1883 r.), Anglii (1884 r.) i innych krajów (Goryczko 2000). Materiał hodowlany był wielokrotnie sprowadzany z różnych rejonów zasięgu tego gatunku Ameryki Północnej oraz z innych krajów Europy. W początkowym okresie sprowadzano tak formę wędrowną, jak i rezydentalną. Nieco później (1899 r.) odrębny gatunek Salmo clarki. Z tych form najprawdopodobniej wyprowadzono hodowlane europejskie pstrągi tęczowe. Obecnie nie ma możliwości pewnego określenia, jaki pstrąg tęczowy jest hodowany w naszych wodach (Goryczko 1999). Dzięki zabiegom aklimatyzacyjnym pstrąg tęczowy aktualnie występuje na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy (MacCrimmon 1971).

W Polsce pierwszych zarybień pstrągiem tęczowym dokonano prawdopodobnie na terenach zaboru pruskiego w latach 1882-1889, a w Galicji w latach 1891-1910. Początki hodowli stawowej pstrąga tęczowego u nas datuję od 1904 r., kiedy to sprowadzono ze Szwecji ikrę do ośrodka hodowlanego w Złotym Potoku; kolejny transport (z USA) miał miejsce w 1924 roku. W późniejszych latach sprowadzano wielokrotnie różne szczepy hodowlane z wielu krajów (m.in. USA, Francja, Szwecja, Dania, Niemcy (d. NRD i RFN) (Goryczko 1999).

zrodlo:http://www.iop.krakow.pl/gatunkiobce/default.asp?nazwa=opis&id=89&je=pl

wyglada na to ze w poslce nie mamy w rzadnym wypadku do czynienia z rasami dzikimi pstraga teczowego.

Janek to troszke stare dane bo jeszcze widzę starą systematykę bo pstrąg tęczowy w żadnym wypadku nie należy do Salmo tylko do Oncorhynchus czyli jest łososiem pasyficznym. I forma osiadła do shasta a wędrowna to steelhead. Podobno stwierdzono pare gniazd tarłowych pstrąga tęczowego lecz z tego co wiem to żadne nie jest udokumentowane. Pstrąg tęczowy nie rozmnaża się u nas z powodu temperatury. Potrzebuje on trochę cieplejszej wody nawet 14 C a średnio 8-12 C a w naszym klimacie różnie. Często nasze rzeki o tej porze roku mają 4-5 C. Występują w hodowli 2 szczepy sztucznie wyhodowane, wiosenny i jesienny choć w naturze tylko jeden. Możliwe, że to również spowodowało zakłócenie naturalnego tarła... Szkoda, że kiedyś nie przypilnowano żeby nie krzyżować u nas dwóch form tej rybki. Z tego co zauważyłem to prawie wszystkie tęczaki spływają w dół, nie wiem czy do morza ale do głównych rzek.
Uważam, że u nas jeżeli chce się zarybiać pstrągiem tęczowym to powinno się sprowadzić ze Ameryki Pn dziko żyjące gatunki o pewnych genach i również tego przypilnować. Żeby nie popełniać błędów takich jak z zarybianiem pstrągiem potokowym pochodzącym z hodowli, który "psuje" geny dzikich potokowców. A póki co tęczak jest to poprostu pływający tucznik

Grzesiek napisał:
hmmm bardzo zastanawiajace. jakos niekoniecznie jestem przekonany ze rzeki alski czy kamczatki (ostania calkowice naturalna populacja) w okresie wiosennym maja tak wysoka temp. co innego wybrzeze kaliforni bedace na szerokosciach geograficznych hiszpani. zreszta na dodanej przezemnie stronce faktycznie pisza o temp. tarla 10-15 stopni:
"Gatunek litofilny - składający ikrę w gniazdach wykopanych w żwirowatym podłożu, zazwyczaj przy temperaturze wody 10,0-15,5°C. Samce dojrzałość płciową osiągają w wieku 1-3 (najczęściej w 2), a samice 2-4 lat. Płodność waha się od 800 do 5000 ziaren ikry. Jej średnica waha się od 3,5 do 6,2 mm (Backiel 1964, Pekarkova 1956)."
a zaraz w nastepnym zdaniu pisza o inkubacji ikry w wydawalo by sie ze naszych krajowych temp.:
"Rozwój embrionalny przy temperaturze wody 2,8-5,8°C trwa odpowiednio 129 i 72 dni (440-307D°) (Goryczko 1986)."
choc z faktu kto jest autorem moze chodzic o inkubacje w wyniku sztucznego tarla. tylko skoro ikra moze przetrwac w takiej temp. to szkuteczne tarlo jest teoretycznie mozliwe choc moze tu byc decydujacy fakt braku stymulacji do owulacji u samic ze wzgledu na niska temp. bo nie posiadam danych czy u Oncorhynchus mykiss bardziej decydujacy jest wplyw na dojzewanie temp. czy fotoperiodu. wiadomo ze na hodowlach caly proces jest wspomagany po przez injekcje preparatow hormonalnych co moze wywolywac dojzewanie gamet mino niszej temp. nie chcialbym ze duzo spekulowac i fajnie by bylo jak by sie wypowiedzial w tej kwesti jakis ichtiolog praktyk.

Tą temperaturę trzeba by zmierzyć i wtedy byśmy się dowiedzieli Postaram się jeszcze dowiedzieć na uczelni w tym tygodniu. A Panu Goryczko raczej na pewno chodzi o inkubacje w wyniku sztucznego tarła. Pstrąg tęczowy jak większość ryb "wie" kiedy iść na tarło po długości dnia i nocy czyli fotoperiodzie oraz temperaturze i wielu innych czynnikach. Także wydaje mi się, że jeżeli któryś z tych czynników będzie inny to nie odbędzie tarła. W sumie może by patrzeć w tym kierunku... Choć tutaj są potrzebne dokładne dane środowiskowe. Co do iniekcji hormonalnych to o ile u karpiowatych homogenatem mogą być przysadki innych ryb (zależnie od gatunku) czy użycie wygodniejszych Ovopelu czy Ovaprimu to u łososiowatych raczej rzadko stosuje się iniekcje. Zazwyczaj rybom pozwala się samym dojrzeć ponieważ ciężko o tak skuteczne środki.