TEMAT: Za kołem polarnym

nie mogę tego oglądać...

po prostu już tęsknię za następnym wyjazdem...

Jak daleko można dotrzeć samochodem nad Lainio?..Znam okolice Kangos i m
iejscowości Lainio.

prezes napisał:
Nie mam pojecia, choc pewnie mapa i foty satelitarne pomoga. Ze szwedzkiej Laponii odwiedzam tylko Karesuando w celu uzupelnienia zapasow snusow i dobrej kawy.

Dla planujacych wyjazd za Kolo Podbiegunowe i szukajacych nowych wedkarskich wyzwan pojawila sie ciekawa opcja. W tym roku wzdluz calego norweskiego wybrzeza wystapila inwazja gorbuszy. W niektorych rzekach Finnmarku gatunek ten zadomowil sie juz od dobrych dwudziestu lat, ale nigdy nie wystepowal w znaczacych ilosciach. To wlasnie na Finnmarku weszly do rzek najwieksze ilosci. Prawdopodobnie eksplozja liczebnosci jest efektem lagodnej zimy 2015/2016 na Polwyspie Kolskim, choc i niektore norweskie rzeki produkuja sporo. W pojedynczych rzekach stada liczylismy w tysiacach. Gorbusza ma cykl dwuletni i jezeli zima bedzie sprzyjajaca to latem 2019 bedzie mozna ogladac widowiskowe ciagi rodem z Alaski. W mniej sprzyjajacych warunkach tez da sie polowic. Populacja z lat parzystych (praktycznie odrebny gatunek) slabo sie rozwinela i ma marginalne znaczenie. Srebrniaki biora niezle na muche, tuz przed tarlem (polowa sierpnia) spinning jest znacznie skuteczniejszy. Gorbusza znajduje sie na norweskiej czarnej liscie gatunkow inwazyjnych i obowiazuje zakaz wypuszczania. Stanowi zatem ciekawa alternatywe kulinarna dla wedkarzy nie przepadajacych za ubijaniem rodzimych gatunkow. Mieso lipcowych swiezych ryb nie ustepuje jakosciowo lososiowi atlantyckiemu. W pozniejszej fazie traci na jakosci. Pozostaje natomiast ikra, ktora jest pozadanym delikatesem na rosyjskim rynku i powodem, dla ktorego Rosjanie introdukowali gatunek. Walecznoscia ustepuje rodzimym gatunkom, osiaga srednio 1-3 kg.

W Szkocji ten badziew tez sie pojawil zlowiono cos kolo 250 sztuk. Mam nadzieje ze to tylko chwilowe aczkolwiek na rzece Ness zaczely sie wycierac choc narazie niewiadomo z jakim skutkiem.....

W norweskim inspektoracie ochrony srodowiska wybuchla prawdziwa panika. Dostalismy instrukcje by eliminowac jak najwiecej ryb wszystkimi mozliwymi metodami.
Po obserwacjach z kilkudziesieciu rzek nie podzielam tego strachu, a wrecz kibicuje gorbuszy. NIC nie wskazuje na to, by gatunek w jakis sposob zagrazal lub konkurowal z rodzimymi.

Mam bardzo sceptyczne podejscie do tego tematu. Zobaczymy jaki bedzie wplyw gorbuszy na baze pokarmowa lososia atlantyckiego. Coraz wiecej gatunkow ryb cieplolubnych pojawia sie na zerowiskach gdzie dotychczas losos nie mial konkurentow. Przez ostatnie 25 lat przezywalnosc lososia stadium post smolt spadla z 25% do ledwie 3% miedzy innymi wlasnie z powodu kurczacej sie bazy pokarmowej....

gregon napisał:
Zaproponuj kolego w inspektoracie że istnieje na to złoty środek... niektórzy użytkownicy naszego forum w połączeniu z kilkoma chłopakami z sezonu listopadowego pomorskich rzek rozprawi się z intruzem bez pierdolenia.
Tylko bilety im kupcie i kilka tirów na mięcho do Polski wynajmijcie.
Będzie git gwarantuje

kabat napisał:
Plan ma jedną podstawową wadę, nasze "chłopaki" mogą sobie nie zawracać głowy rozróżnianiem gatunków rodzimych i obcych...

w rzece Czawanga oba gatunki żyją obok siebie i jakoś łososiom to nie przeszkadza....poza tym żadnej z ryb nie nazwałbym badziewiem....OGARNIJ SIĘ !!!.......grilse napisał:

Mozesz je sobie przygarnac jak kropka i trzymac w wannie.