TEMAT: Trzy rzeki

Niestety nastąpiło u mnie niezamierzone zakończenie jesiennego sezonu. Od 2 tygodni u nas prawdziwe mrozy i o połowach nie było mowy. W ten weekend była możliwość wybrać się na ryby, bo temperatura chwilowo się podniosła. Nawet się spakowałem i nastawiłem budzik, lecz moje "lenistwo" zwyciężyło. Teraz trzeba poczekać na sezon steehealdowy, a to niedługo się zacznie. Tylko, aby pogoda pozwoliła. Podsumowując sezon moim i chyba wszystkich zdaniem był on najgorszy od wielu lat. Ryb było znacznie mniej niż w latach poprzednich. Winą wg.mnie był tylko jeden deszcz w sezonie i ryby nie weszły w dużych ilościach do rzek, zostając w jeziorze.

Witam Panie Marku. Przeczytałem całość z wielkim zainteresowaniem, rozmarzyłem się trochę, ale wróciłem do naszej rzeczywistości Mam jednak nietypowe pytanie. Czy w tych rzekach i w tym okresie ktoś łowi na spinning. Może jestem ignorantem, ale... ciekawym.

pepcio napisał: Odpowiedz jest trudniejsza niż by się wydawało. Oczywiście łowi się na spinning na odcinkach przyujściowy. Na rzece Oak Creek ( szerokość do 5-6 metrów) nie widziałem, ale słyszałem, że łowią małymi woblerkami. Na rzece Milwaukee River( czasami szerokość kilkadziesiąt metrów) na nielicznych odcinkach ( gdzie głębokość odpowiada i są doły po kilka metrów ) spinningują. Jest to raczej statyczny sposób, bo stoi się w miejscu i rzuca blacha lub woblerem, aż ryba uderzy. Na Root River ( szerokość do kilkunastu metrów ) przy normalnym stanie wody raczej nie ( za płytko). Jednak wiem, że jak po deszczach woda się podnosi i muszkarze nie maja żadnej szansy są tacy, co potrafią wyjąc z tej wody ryby. Przykład- choćby rekordy firmy Salmo www.salmo.com.pl/steelhead-oncorhynchus-mykiss/. Tak z ciekawości w sezonie zimowym poławia się łososiowate spod lodu na odcinkach przyujściowych. Poniżej link do forum o poławianiu ryb w porcie Racine, gdzie uchodzi Root River i już podlodowcy zaczęli sezon.www.lake-link.com/Wisconsin-Fishing-Repo...ne-Wi-Racine-County/.
A jak się już rozpisałem, to po muszkarzach najbardziej popularna metodą połowów łososiowatych jest połów na spławik. Zarówno wiosną, jak i jesienią. Za przynętę służy ikra łososiowatych lub rzadziej gumowe, białe tuby.
Poniżej filmik z wiosennych połowów steelheadów na spławik na Root River ( pierwszy z serii filmów )

A teraz krótka dygresja do niektórych piszących na forum kolegów wędkarzy ( celowo, nie pisze tego w tych wątkach, aby nikogo osobiście nie obrazić). Zauważcie, że nikt na tym amerykańskim forum się nie kłóci, nie wyzywa, nie udowadnia, że jest najważniejszy. Piszę się o rybach.

Czytając i oglądając Pana relacje można to skwitować jednym zdaniem u nas po prostu NIE MA RYB.Dlatego są takie a nie inne relacje na forum - pisze się o tym co może zastąpić ich połów podpierając się czasami tematami biegunowo odbiegłymi od wędkarstwa.

Miał być koniec sezonu w tym roku. Jednak czytając informacje z połowów pod lodem oraz oglądając zdjęcia www.lake-link.com/Wisconsin-Fishing-Repo...ne-Wi-Racine-County/ nie wytrzymałem. Pojechałem tym razem do portu pospinningować. 7,5 centymetra lodu z piątku znikło przez weekend. Było w miarę ciepło, ok. plus 6. Początek zaczął się obiecująco. Po kilkunastu rzutach wyjście pstrąga ok. 70 cm do woblera. Potem kilkadziesiąt rzutów w tym miejscu i nic. Przechodzę z 50 metrów dalej i na Lucky Craft Pointer www.cabelas.com/product/Lucky-Craft-Poin...BSearch-All+Products piękne uderzenie. Chwila walki i pstrążek ( samiczka 57 cm ) ląduje w podbieraku.

Jest nadzieja na dobry dzień. Jednak rzeczywistość jest inna, bo przez następne 2 godziny zero uderzenia. Nie pomogły zmiany woblerów i blaszek. Rybki nie chciały współpracować. I na tym jednym pstrążku zakończyłem ten rok. Za 2 tygodnie, 1 stycznia po drugiej stronie oceanu prawdopodobnie spróbuję swoich sił nad rodzinną Słupią.

Dziękuję za ciekawe fotorelacje i do zobaczenia nad Słupią !

No to może się miniemy w okolicy Charnowa i Wlynkowka. Połamania kija w 2015.

Dwa miesiące ciszy w temacie. Za oceanem prawdziwa zima i o połowach na muchę i spinning można sobie tylko pomarzyć. Gdy tylko mrozy odpuszcza zacznie się sezon na steelheady. Teraz jednak trwa w pełni sezon podlodowy na łososiowate. W Polsce termin w ogóle nieznany, bo rzeki o tej porze nie zamarzają i nikt nie pomyśli o połowach pstrągów na rzece pod lodem.Przynęty także nie takie. Poniżej kilka zdjęć z połowów w weekend na rzece Root River ( odcinek przyujściowy ) w miejscowości Racine.




oraz krótkie "sprawozdanie" łowcy.
Went down Sat. morning (2/7) and had a great day. We went 8 for 9. Seven Brown trout and one male Steelhead. Fish all caught on a mixture of minnows and spawn sacs. What a beautiful day! I thought the weather during the derby was nice but this day beat it. Good luck to all.
Krótko, konkretnie, bez kłótni, na temat.

Za oceanem zima na całego, ale jak zapowiadają synoptyce w przyszłym tygodniu zacznie się ocieplenie, a tym samym rozpocznie się sezon na steealheady. Zanim za tydzień lub dwa będę pisał sprawozdanie z połowu tych wspaniałych ryb, teraz chciałbym troszkę szerzej przedstawić je.
Steealhead jest formą pstrąga tęczowego, który rozmnaża się w rzekach, dorosłe zaś życie spędza w morzu. Został on sztucznie zaadaptowanym także do Wielkich Jezior i traktuje je jak morze. Pstrągi te rozmnażają się w okresie marca i kwietnia, i w tym okresie następuje szczyt ich połowów ( pojęcie okresu ochronnego tutaj nie istnieje, bo chroni się to czego jest mało, czego jest w nadmiarze, chronić nie trzeba ).
W Wielkich Jeziorach wystepują trzy szczepy steealhedów różniace się między sobą ubrawieniem i zwyczajami. Poniżej krótki ich opis z moimi przykładowymi połowami ( jeżeli te zdjęcia już raz publikowałem, to przepraszam ).
Najrzadszy w moim rejonie to steealhead formy skamania. Był on głównie indtrodukowany w stanie Indiana i tam jest najbardziej rozpowszechniony. Na wiosenne tarło wchodzi do rzek i strumieni już w czerwcu poprzedzającego rok tarła, w związku z czym poławiać go można przez większość sezonu. Przepiękna srebrna ryba. Amerykanie uważają ją za najbardziej waleczniejszą rybę kontynentu i niektórzy zwą ja ryba ptak, gdyż podczas holu częściej jest w powietrzy niż w wodzie. Na 7-10 holi wyjmuje się jedna, czasem dwie sztuki. Walka z nią nie da się porównać do walki z inną rybą. Ja w sezonie wyjmuję w sumie 1-2 sztuki tej formy steealheada, ale głównie dlatego, że w stanie Wisconsin jest jej mniej.

Druga forma jest Ganaraska River. Te pstrągi zaczynają wchodzić do rzek w listopadzie i grudniu, lecz z uwagi na pokrywę lodową poławiane są później. Jest to wg.mnie najpiękniej ubarwione pstrągi. Srebrny metal z delikatna tęczową poświatą.

Trzecia forma to Chamber Creek. Także zaczynają wchodzić do rzek w listopadzie, a szczyt, to marzec – kwiecień. Nie są one tak pięknie ubarwione, ale walcza bardzo godnie. Forma ta jest najbardziej krępa w swojej budowie i dorastająca do największej wagi.

Średnio steealheady w moim rejonie poławia się w granicach 50-70 cm ( mniejszych raczej się nie poławia ), ale trafiają się i metrowe. Jednak te wiosenne połowy nie sa już takim „ rogiem obfitości " jak jesienne potoków i łososi, bo w tamtym roku miałem tylko dwa komplety ( komplet 5 sztuk ).
To tyle na razie i czekam na roztopy.

U kolegów w Polsce praktycznie zakończył się sezon wiosennych łososi i troci, a u mnie dzięki pogodzie zaczął się się sezon na wiosenne steelheady. Lody zeszły, śnieg stopniał, to i rybki weszły do rzeki.
Raniutko melduję się nad rzeka. Cichutko podchodzę do brzegu, a po drugiej stronie widzę malutkiego bobra. Spojrzał na mnie raz i dwa, i nie przejmując się gryzł sobie drewienko.

Zabieram się do łapania. Kilka rzutów linką i na małą czerwoną pijaweczkę siedzi. Ucieka w nurt, ale daje się przytrzymać. Piękny wyskok i ucieka mi na bok. Siłujemy się chwilkę. Potem schodzę z nim kilka metrów i pomiędzy dużymi kamieniami ląduję. Walka nie trwała dłużej jak 5 minut. Okazała srebrna samiczka. Pierwsza w tym roku i od razu 71 cm. Może nie tak ubarwiona i szeroka jak pstrąg Prezesa, ale swoje ma.

Dzień w takim razie zapowiada się ciekawie.Jeszcze dobrze nie ochłonąłem, a na żółtego "cukiereczka" branie. Od razu wyskok i widzę pięknego tęczowego samca, taki z 80 cm. Już wiem, że to nie przelewki. I tylko pomyślałem ryba z całym impetem poszła z prądem. Cała linka wyciągnięta, do tego kupa podkładu, tak z w sumie z 50 metrów, a pstrąg pruje dalej. Ja po kamieniach, w wodzie, potykając się za nim. Przede mną kłoda, która muszę ominąć. Przechodzę nad nią i znany nam wszystkim luz linki. Ryba się wypięła. Szkoda. Wracam i w tym miejscu poza zostawieniem kilku much ( ach te zaczepy ) nic nie mam. Zmieniam miejsca łapiąc od czasu do czasu ( w sumie kilkanaście w granicach 1-2 kg ) suckerów, takich polskich brzan, które tutaj uważa się za chwast.

Pstrągi jednak nie chcą skusić się na muchę. Trafia się też 60 cm szczupaczek, który przy odhaczaniu przecina przypon. Koło południa znowu na zółty " cukiereczek" uderzenia. Ponieważ stałem na środku rzeki, przy dość znacznym prądzie ten także ładnie pohasał. Nie był to jednak olbrzym, ale fajny, srebrny 60 cm samczyk.

Możliwe, że miałem jeszcze jakieś brania pstrągów, lecz przy obecności suckerów trudno to zweryfikować.
Rozpoczęcie sezonu mogę więc uznać za udane i czekam do następnego tygodnia, gdy kolejny raz odwiedzę "moje rewiry" na Root River.